Buradasın Ankara Psikolog » Ergenlik Dönemi » Ergenlikte korkular: Başetme Yolları

Ergenlikte korkular: Başetme Yolları

Yazar: Ankara Psikolog

Tüm çocuklar yaşamın bir döneminde bazı korkular yaşarlar ve bu durum genellikle gelişimin normal bir parçası olarak değerlendirilir.

Korkuların kalıcılık göstermesi veya çocuğun korktuğu şeyle ilgili aşırı takıntılı olması ve bunun normal aktivitelerini engellemesi, çocuğun sakinleştirilememesi veya korkusunu aklından çıkaramaması ya da mantıksız bir korkunun olması durumunda korkular normal dışı olarak değerlendirilir.

Korkunun mantıksız olması çocuğun yaşı ve gelişim düzeyine bağlıdır. Örneğin iki yaşındaki bir çocuğun tuvalete oturmaktan korkması normaldir ancak sekiz yaşında bir çocuğun böyle bir korkusunun olması mantık dışıdır.

Ergen çocukların da örneğin kapkaççılar, yeni ortamlar (liseye, üniversiteye başlamak, vb), savaş, boşanma ve cinsel ilişkiler gibi konularda basit korkuları olması normaldir.

Ayrıca örneğin denize düşmek ya da bir köpek tarafından ısırılmak gibi tetikleyici bir olay sonrasında da korkular gelişebilir. Stres dönemlerinde (örneğin taşınma, boşanma, aileye yeni bir bebeğin katılması gibi) korkular artabilir.

Bazı çocuklar diğerlerine kıyasla çeşitli nesnelere karşı daha fazla korkulu olabilirler ve bu çoğunlukla çocuğun mizacından kaynaklanır.

Ayrıca aşırı kaygılı ya da korkulu, olaylar karşısında aşırı tepki veren anne-babaların çocukları da benzer durumlarda benzer tepkileri gösterme eğiliminde olurlar.

Çocukların korkuları ile baş etmeniz için bazı ipuçları:

  • Çocuğunuzun duygularına ve korkularına saygı gösterin. “Sen bebek misin, koca adam/kız bundan korkar mı” gibi sözlerle onu hafife almanız ya da korktuğu şeylerin üzerine gitmeniz veya görmezden gelmeniz yararlı olmaz.
  • Neyden korktuğunu sorun ve sonra bunun üzerinde konuşun. Özellikle tetikleyici bir olayın mevcut olması durumunda bu yararlı olur.
  • Aşırı korumacı olmayın ve korktuğu her şeyden kaçınmasına izin vermeyin ancak çocuğunuzu korktuğu birşeyi denemesi için de zorlamayın.
  • Fazladan ilgi göstermeniz çocuğunuzun tepkilerini pekiştirebileceğinden aşırı tepki vermemeye özen gösterin.
  • Çocuğunuz korkusunun üstesinden gelmeyi öğrenirken onu destekleyin. Örneğin çocuğunuz yeni bir okula başlamaktan korkuyorsa, “yeni okula başlamanın seni korkuttuğunu biliyorum ve sanırım arkadaş edinemeyeceğini düşünüyorsun ama bence başladıktan sonra kendini daha iyi hissedeceksin” gibi sözlerle duygularını anladığınızı göstermeye çalışabilirsiniz. Daha önceleri her zaman arkadaşlar edindiğini hatırlatın ve okula başladığında çocuğunuzu yüreklendirin. Ayrıca yeni insanlarla nasıl tanışacağı konusunda rol modeli olmanız ya da rol yaparak canlandırma alıştırmaları yapmanız da yararlı olabilir.
  • Geçmişte korktuğu ve artık bu korkusunun geçtiği şeyleri veya zamanları hatırlatın.
  • Çocuğunuzun korkuları ile yüzleşmesine yardımcı olurken güven verin ve rahatlatın. Korktuğu her şeyden kaçınmasının ve uzak durmasının doğru bir şey olduğunu öğretmeniz uzun vadede yarar sağlamayacaktır.

Ne zaman yardım almak gerekir?
Korkular bir fobiye dönüşüyorsa, çocuğunuz tekrar tekrar güvence vermenize cevap vermiyor veya korkusunu aklından çıkaramıyorsa ve özellikle de bu korkular gelişimini ya da günlük yaşamını engellemeye başladıysa bir çocuk ve ergen psikiyatrından profesyonel yardım almanız gereklidir.

kaynak: www.aile.org.tr

BU YAZILARA DA GÖZ ATABİLİRSİNİZ

4 Yorumlar

nursude 22 Nisan 2016 - 15:54

Benim kızım oldukça endişeli.Örneğin geçen onu kasık bitini araştırırken bulmuştum.Bana kasık bitinin bazı belirtileri var olduğunu söylüyor.Ya ona yakalanırsam diye endişeleniyor ağlıyor.Ve eğer bite yakalanırsa hayatının sona ereceğini söylüyor.kızım 12 yaşında ve 2 ay önce regl dönemi gerçekleşti.Bazende hamile kalırmıyım diye korkuyor.Yardım edin ne yapmalıyımm???

Cevapla
Begüm 28 Temmuz 2016 - 23:38

Merhaba, ben 12 yaşındayım annem ve babam kendimi çok dinlediğimi söylüyor. Ben bu aralar bir youtuberın kaçırılması hakkında bir şeyler araştırdım, daha önceden kaşlarımı yoluyordum, tırnaklarımı yiyordum. Hala tırnaklarımı ağzıma sokuyor ve saçlarımı ağzıma alıyorum. Annem çok kaygılı olduğumu söyledi. Araştırmam gerektiğini biliyorum ama yapamam gerektikçe daha çok yapıyorum. Gözlerimi kapatınca aklımda canlandırdığım korkutucu şeyler gözümün önüne geliyor. Hayatımın çoğu noktasında her çocuk gibi çocukların anlatıp anlayıp kendilerini korkuttukları şeylerden korktum ve hala devam ediyorum. Geçen gün rüyamda annemin içine üç harfli kaçtığını görmüştüm. Hatta yansımalardan korkuyorum. Yardım eder misiniz? Yani ne yapabilirim?

Cevapla
Kardelen benek 03 Ağustos 2016 - 21:38

Merhaba ben kardelen 14 yaşindayim ramazan bayraminin ilk gunu bir yakinimizin cenazesine gitmistik orada bir seyim yoktu fakat o aglayan insanlari gorunce ve düşununce daralma hissi geldi o gece uyuyamadim normalde bocekten korkarim ama fazla tepki gostermem o gece sanki bocek gordugumu sandim ve sabaha kadar hic uyuyamadim nefes darligim eevam etti bir hafta boyunca gecer diye bekledim ama benimdeailemi kaybetme korkusu aklima geldikce daha kotu oldum en sonunda acile gittik doktor biseyimin olmadigini soyledi ama hala devam ediyor birkac arastirma yaptim panik atak vs. Ve panik atakta yazdigi gibi birini kaybetme korkusundan kendim ölecegim korkusundan olusabiliyormus bende o cenazeden once hicbirsey yoktu yani arada gine ailemi kaybetme korkusu aklima geliyordu ama boyle olmuyordu hemen unuta biliyordum panik atakta oldugu gibi nees darligi carpinti ve nedense yataktan kalktigimda hafif bas donmesi oluyor ve bir iki saniye gozum karariyor doktorda beni psikiyatriste yonlendirdi en yakin zamanda gidecegiz fakat o zamana kadar daha iyi olmak istiyorum gercekten cook fazla ihtiyacim var bu korkulari uzerimden atamiyorum eglendigim bana iyi gelen seyleri yaptigimda azcik geciyor fakat sonradan aklima gelince gine oluyor bisey olursa diye yanliz kalmak istemiyorum oysa boyle olmadan once yanliz kalmaktan korkmazdim sadece insan disi varliklardan korkuyordum onlarda normal biseydir bencecogu insan korka bilir herkez evde olsa bile gine banabirsey olursa diye annem babam ve ablamin beni gorebilecegi bir yere oturmaya ve uzanmaya calisiyorum bunu nasil atlatabilirim yardimci olursaniz cok mutlu olurum

Cevapla
damla 06 Aralık 2016 - 17:04

Cok ağlıyorum annem ve babam boşandı dedem ve babannem akıllarınca bize bakıcılık yapıyorlar bazen babanneden şiddet görüyorum . Dededen ise arkadaşlarımı eve çağırdığımda kıyametinkoptuğunn bir belirgeçini tespit ettim. Kısa giymek yasak 0 kol giyersek sanki dünyanın sonu gelecekmiş gibi davranıyolar . Babam okumamamızı istiyor ama …… Neyse işte. Ders notlarım çok etkileniyor. Bugün yiine ağladım.Gözlerim yine felaket şişti. Hergün boş bi odaya gidip ölmeyi bekliyorum ama olmuyor bu piskolojiden nasıl kurtulabilirim?

Cevapla

Yorumunuzu Bekliyoruz !