Buradasın Ankara Psikolog » Psikolojik Testler » Depresyon Testi

Depresyon Testi

Yazar: Ankara Psikolog

Depresyon Testi ile yaşadığınız duygudurumunun depresyon olup olmadığınız öğrenebilirsiniz. En doğru sonuç için aşağıdaki soruları kendinize uygun olacak bir şekilde samimi olarak işaretleyiniz.

 

  1. Yavaş hareket ediyorum.



  2. Geleceğim konusunda endişeliyim.



  3. Herhangi birşey okurken odaklanma zorluğu yaşıyorum.



  4. Neredeyse hiçbir şeyden zevk almıyorum.



  5. Birçok konuda kararsızlık yaşıyorum.



  6. Eskiden benim için önemli olan şeylere ilgimi yitirdim, onlardan eskisi gibi zevk almıyorum.



  7. Üzgün, mutsuz ve keyifsiz hissediyorum.



  8. Yorgun hissediyorum.



  9. Çok basit şeyleri yaparken bile zorlanıyorum.



  10. Kendimi suçlu hissediyor, bir ceza hak ettiğimi düşünüyorum.



  11. Kendimi yenilmiş, başarısız hissediyorum.



  12. Kendimi cansız bir nesne gibi, ölü gibi hissediyorum.



  13. Uykum sık sık bölünüyor, rahat uyuyamıyor ya da az uyuyorum.



  14. İntihar etmenin yollarını düşünüyorum.



  15. Çok güzel şeyler yaşasam bile, yine kendimi keyifsiz hissediyorum.



  16. Herhangi bir diyet yapmadan, kilo verdim ya da aldım.



Depresyonun Size Söylediği Yalanlar

Buradaki  testler bilimsel olarak bir anlam ifade etmemektedirler. Buradaki sonuçlar hiçbir şekilde bir tanı olarak kullanılmaz , hiçbir tedavide kullanılmaz. Buradaki testler sadece eğlence ve bilgilendirme amacı taşımaktadır.

BU YAZILARA DA GÖZ ATABİLİRSİNİZ

106 Yorumlar

mehtap tarhan 14 Ekim 2014 - 12:45

Lutfen bana geri yazarmisiniz?????????

Cevapla
Ankara Psikolog 19 Ekim 2014 - 21:00

Merhaba Mehtap Hanım, size nasıl yardımcı olabiliriz?

Cevapla
sude gündüz 25 Aralık 2014 - 17:36

Şiddetli Bir Depresyon Yaşıyor Olabilirsiniz. diyo ne yapmam lazım psikologa gidemem

Cevapla
dilara ünal 12 Ocak 2015 - 17:45

şiddetli bi depresyon yaşıyor olabilirsiniz çıktı ben bunu aileme söylersem emin olun beni takmıcaklar bile saçmalıyon dicekler ne yapmalıyım ve bunun sonucu ne olabilir ??

Cevapla
Bayan_Düşünce 14 Şubat 2015 - 12:06

Aynen takmıcaklar bendede aynısı çıktı . Öldürsem kendimi annemin artık umrunda değil !
Napcazz ? Yardım elii ???

Cevapla
EYLÜL 26 Mayıs 2015 - 17:41

Ya evet aileme söylersem beni takmazlar bile 🙁

Serdar 07 Temmuz 2015 - 11:34

Kesinlikle beni de umursamiyacaklar

Hbn 19 Ocak 2016 - 02:27

Çok şiddetli bir depresyon yaşıyormsm ve katılıorm size. Size ulaşmak isterdm ama memleketime cok uzaksnz. Baska bi türlü yardım edebilirmsnz her psikologa da güvenemiorm.

Cevapla
Behiye çavuşoğlu 21 Ekim 2014 - 21:13

Böyle devam ederseniz Psikopatlık Uzak değil
Tam anlamıyla psikopatlık ölçütlerini karşılamasanız da tamamen masum değilsiniz. Davranışlarınız ve düşünce tarzınız diğer insanları pek fazla umursamadığınızı, biraz da bencil olduğunuzu gösteriyor. Ama sizden umudu kesmek için hala vakit erken. Bunun için, çevrenizdeki size değer veren insanların sizin hakkında ne düşündüğünü önemseyerek başlayabilirsiniz.

DEPRESYON BELIRTILERI MEVCUT ! 🙁

Cevapla
LEYLA AYAZ 27 Ekim 2014 - 13:22

BUNALIMA GİRDİM KENDİMİ ÇOK KÖTÜ HİSSEDİYORUM

Cevapla
nur günbulut 10 Kasım 2014 - 23:33

çok üzgünüm yardıma ihtiyacım var

Cevapla
Frover Smiler 08 Aralık 2014 - 20:04

Şiddetli Bir Depresyon Yaşıyor Olabilirsiniz.
Verdiğiniz cevaplara dayanarak birçok depresyon belirtisini yaşadığınızı söyleyebiliriz. Bu konuda çok geçmeden bir psikiyatristten yardım almanızı öneririz.
Sonuç bu zaten ailem bana iyi misin diye sorup duruyor

Cevapla
Miray Gürsoy 18 Aralık 2014 - 18:18

Merhaba benim şüphelerim var . Son zamanlarda çevremdeki ilginin azaldığını fark ettim . Kendimi Çaresizce yanlız insan yerine koymaya başladım . Ama memnun ökuuk değil miyim pek anlayamadım . Artık Herşeyden eskisi kadar zevk almamak değilse tat alamıyorum . Heyecanını. Kalmadığının düşünüyorum . Bu duruma kanullenirim ancak söylemeye çekineceğim bi durum :/ Bazen kendimi kötü şeylere düşünerek canımı sokuyorum bu hep vardı nerdeyse eskiden geceleri ara ara uyanırsın ama erken uyurdum ama bu yıl geç uyuyorum 4 veya 5 e kadar uyumayıp film bile izliyorum ilgimi başka şeylere adamaya çalışıyorum . Yanlız hissediyorum birazda ağlamak istiyorum ama becermeiyorumda 🙁 bazen ne dediğimi bilmeden şakasına bile çıkışdam yanlış Anlaşılıyor . Bazı insanlardan nefret eder oldum :/ eskiden susan bi tiptir ancak bu yıl gazla Özgüven geldi bi topladım fazla bile geldi ama memnunum . Napıcaksın karar veremiyorum bazen eskisi kadar çaba göstermiyorum gösterirsem istediklerimi yapabileceğimi biliyorum ancak değişik geliyor gibi bi durum benim için tıpkı onlara yetmiycrkmiş gibi geliyor napmalıyım acaba 🙁

Cevapla
Miray Gürsoy 18 Aralık 2014 - 18:20

SiZce bakmalıyım be durumdayım bu duruma kabuleniyorum depresyon deseler kabul ederim ama söylemeye çekinirim 🙁

Cevapla
sude gündüz 25 Aralık 2014 - 17:35

Şiddetli Bir Depresyon Yaşıyor Olabilirsiniz. diyo

Cevapla
eren bilgiç 19 Ocak 2015 - 19:11

şiddetli depresyondaymışım biliyorum zaten önemli olan bundan kurtulmaya çalışmak.. ilaç milaç yalan

Cevapla
isimsiz 17 Aralık 2019 - 00:46

şuan bende antidepresan kullanıyorum ve en basiti uykumu bile düzene sokmadi hiç bir işe yaramiyor

Cevapla
gamze demirtaş 22 Şubat 2015 - 22:05

depresyon belirtileri mevcut diyo. kendi saçlarımı yoldum kafamın arkasnda kellik başladı. çok fazla sinirleniyorum. ve açıkçası psikoloğun işe yarayacağını düşümüyorum.

Cevapla
gul ferah 04 Mart 2015 - 23:53

şiddetli bir depresyon yasıyorum…

Cevapla
gul ferah 04 Mart 2015 - 23:55

bana yardım edecek kimse yok yanımda olacak kimse yok hep böyleydi de. ve artık dayanamıyorum ne yapmalıyım yardım edin

Cevapla
selim kalip 05 Mart 2015 - 20:38

Çok fazla gülüp eğleniyorum arkadaşlarla herkez beni çok mutlu sanıyor .Ama ben eve gelince odama çekiliyorum ışıkları kapatıyorum karanlıkta kalmayı seviyorum. Çocukken annemi kaybettim hayat beni yerden yere vuruyor resmen.Kendimi öldürmeyi bile düşündüm. depresyon testinde pozitif cıktı .Depresyondayım ama bunu başka birine söylesem hiç inanmazlar. Babam benim hayatımı kahpe etti. hep onun isteiği biri olmamı istedi. Herşeyi zorla yaptırdı. Kendimi bir işe yaramıyan şerefsiz sokak köpeği gibi hissediyorum . 🙁 🙁

Cevapla
isimsiz 17 Aralık 2019 - 00:48

bence çok yanlış düşünüyorsun ve düşünceni sonrada bakış açını değiştirirsen düzeleceğine inanıyorum. annen için üzgünüm allah rahmet eylesin

Cevapla
ezgi 09 Mayıs 2015 - 20:35

Arkadaşlarımla çok fazla normalden de çok gülüyorum mutsuz değil dünyanın en mutlu insanı gibi hissediyorum ama eve gittiğimde odama çekilip uyuyorum yada yatıyorum, hayallerim çoğu insanın aksine intiharımı düşünmekle ilgili en çok aradığım şeyler intihar yöntemleri defalarca da denedim ama arkadaşlarımın yanına gidince herşeyi unutuyorum ne yapmaya çalıştığımı anlayamıyorum.Ne yapıyorum ben sizce gerçekten depresyonda mıyım?

Cevapla
damla 09 Mayıs 2015 - 20:39

şiddetli depresyonda olan kendini defalarca öldürmeye çalışan hayalleri kendi ölümünden ibaret bir insan olarak psikolog olmayı istemem de ayrı bir ironi

Cevapla
fatima si. 01 Haziran 2015 - 16:41

Oohoo siz boyle depresyona gircekseniz isimiz is. Bana herkes depresyonda diyor. 3 ogun cikolata yiyorum ve cok fazla kahkaha atiyorum. Lisedeyim. Hic arkadasim yok. Okul koridorlarini hep yalniz dolasiyorum. Ama ben mutluyum. Bana yeterli. Aldigim bir suru ilac ve hastaligim var. Ama bunlar bi hic. Eger mutlu olmak istiyosaniz kitap okuyun. Mesela ruzgari dizginleyen adam kitabini okuyanlar bilir. Bir dahi afrikada aclikla savasti. Ve bu gercek. 3 gunde bir sadece aksam yemegi yediler. Yollarin ustu acliktan olen insan cesetleri doluydu. Sitma yaygindi. Ve biz cok sukur evlerimizde yemegimizi yiyip sicak yatagimizda telefonumuzla interneti dolasiyoruz. Depresyon diyoruz. Allah askina neyin depresyonu la bu ? Biraz kendinize ceki duzen verin. Okula gidiyorsaniz okulun , aileniz varsa ailenizin degerini bilin. Herkesin sorunlari vardir. Ama bu sayfadakilerin sadece % 10 u depresyonda. Geri kalani ergen. Neden boyle biliyor musunuz ? Şımarmışsınız, kendinize kisilik bulamamissiniz. Ozguveni eksik insanlarsiniz. Yanlizsiniz . Benle aynisiniz. Ama ben kendimi oldurmeyi dusunmuyorum. Istedigim gibi davranip keyfini cikariyorum. Kitaplara ve Allah a siginiyorum. Karakterlere ozeniyorum. Bir kitaptaki olay yuzunden defalarca aglarim ama yasadiklarim icin degil. Cunku yasadiklarim Allah in takdiri.

Cevapla
Damla Duman 16 Haziran 2015 - 16:41

sürekli yanlış yaptığım konuşuluyo umursamaz olduğum insanlar neden sormadan başkalarının dedikleri ile kızıp bağrıyo ve bunlara tepkim sadece omuz silkmek oluyo ama yanlız kaldığım zamanlar anlamadan ağladığımı fark ediyorum neden olduğunu bile bilmediğim bi acı çekiyorum sanki. intihar düşünüyorum deniyorum ama saatlerce uyumak dışında hiç bişi olmuyo ve bunun yollarını arıyorum genelde en ufak şeyi düşünemezken kafamda hep nasıl kurtulucam herşeyden sorusuna cevabım ölüm oluyo. ne olduklarını bile bilmedğim ilaçlar içiyorum kafama göre elbet bi tanesi iyi hissettirir diye. bi boşvermişlik var 5 dakika sonrasını yada yıl sonrasını düşünemiyorum. sabaha kadar uyumuyorum 3 saatlik uyku ile boş boş oturuyorum. bişi yapasım yada yaptığım ne varsa ya anneme sorun oluyo. azarlanmak suçlanmak. daha ne yaptığımı bile bilmeden. fındık kabuğunu doldurmicak sebeplerden kızılması neyse artık öenmi yok alıştım denmez artık duymuyorum düşünemiyorum tepki bile veremiyorum söylenenlere. normalde günde 7 8 sigara içerken 1 paket anca yeter oldu. insanları mutlu etmek çok zor. bununla birlikte kim olduğumu bile unutmuş durumdayım. kimse anlamak istemiyo yada anlamak istediği şekilde dinliyo. zaten artık dökemem içimi toparlaması çok zor çünkü. o yüzden anlatmam lazımdı yazmam gerekti yoksa sebebi bilinmeden ölürsem. annemi merakta bırakmıyım dedim. onun için hep yaptığım şey tabi onu delirtmem sorumsuz olmam umursamaz. şimdi iyi bi kız oldum ve onu merakta bırakmıyım diyerek yazım dedim. buralarda bi yerde dursun. içimdekiler.

Cevapla
yeter 18 Haziran 2015 - 10:41

Bana yardim edin nolur kurtulamiyorum bu icimdeki sesten kavgadan olum dusuncesinden teste cevap vermek kolay ama doktora gidince anlatamiyorum hastanedede yattim ama kurtulamiyorum olmek istiyorum artik

Cevapla
nazlı 11 Temmuz 2015 - 19:40

buraya sadece içimi dökmek için yazıyorum annemden şiddet görüyorum küçüklüğümden beri ve 14 yaşındayım nerdeyse her gün dayak yerim ve ona hiçbişey yapamadığım için kendime zarar veririm keskin bişeyi gözüme kestiririm ve sinirimi çıkarana kadar kendimi keserim birde kardeşim var 10 yaşında annem onu hep benden ayrı tutar ona vurduğu zamanlar çok azdır ve kardeşim yüzünden dayak yediğim çok olmuştur annemle babam ayrılmak üzereler babam annemi döver bazen filan ve hiç arkadaşım yoktur vardı 2 tane ikiside taşındı başka şehirlere ve yazmamaya başladılar okulda tenefuslerde falan hep tek gezerim heryerde tekim bir ortama alındığım zamanda genellikle dışlanırım aslında iyi biriyim beni neden dışladıklarını anlamıyorum güzel değilim ama çirkinde değilim arkadaşları için herşeyi yapan insanlardanım sohbetim eğlencelidir falan neyse birde batu var onu 3 yıl sevdim 2 ay çıktık o lisede ben 8e geçtim ve 2 hafta önce beni yürümüyo diyip terk etti yani benden sıkılmış ondan nefret ediyorum benim tek mutsuz olduğum konu sarılabilceğim kimsenin olmaması ve sevgi görmemem okuduysanız okuduğunuz için teşekkürler

Cevapla
vildan birinci 12 Temmuz 2015 - 16:16

Annem yüzünden hayatta hiç huzur bulamıyorum evliyim iki çocuğum var otuz iki yaşındayım hala annem herseyime karışıyor beni azarliyor bitmek tükenmek bilmeyen nasihatler inden biktim beni maddi manevi kardeşlerimin ve kendisi için kullanıyor salak yerine koyuyor kırmak istemiyorum cok Yoruldum.sürekli cocuklarima eşime ofkeliyim sonrada böyle davrandığını için çok üzülüyorum böyle yaşamak istemiyorum annenin haksizliklarindan biktim ölse oldu diye uzulurdum böyle beni sözleriyle davranışlarıyla hergun öldürüyor onun yüzünden hicbihayatim olmadı olmasına izin vermiyor biktim artik

Cevapla
Efe Karadağ 31 Ekim 2015 - 03:19

Vildan Hanım Öncelikle Şunu Belirtmek İsterim Sorun Annenizden Değil Sizin Kendi Hayatınıza Yön Veremenizden Kaynaklanıyor Her Anne Çocuğunun Hayatına Karışır Müdahale Eder Yaş Önemli Değil Unutmayınki Sizde Bir Annesiniz Ve Bunu En İyi Şekilde Anlamanız Lazım Gelelim Sizin Sorunuza Annemi Kırmak İstemiyorum Demişsiniz Ama Asıl Sorun Sizin Orda Yetkiyi Tamamen Annenize Vermenizden Kaynaklanıyor Artık Annenizi Kırmadan Cevap Vermelisiniz Evli Olduğunuzu Artık Sizinde Anne Olduğunuzu Ve Sorumluluklarınızın Olduğunu Belirtmelisiniz Yoksa Annenizin Size Enjekte Ettiği Bu Hükmü Sizde Çocuklarınıza Enjekte Edersiniz Saygılar

Cevapla
vildan birinci 12 Temmuz 2015 - 16:17

Yardım edin doktora gidemem

Cevapla
Kanatsız 28 Temmuz 2015 - 23:09

Ben bir ergenim. Tam olarak böyle . Kendim aşırı yalnız hissediyorum ama beni hić sevmeyecek bir çocuğa aşık oldum ben tam 2 yıldır. Ama beni seven aşık olan bir çocukta var ama ben taktım kafayı ona hic benim olmadan özledim onu. Aslında etrafımdakileri görmeyerek nankörlük ettim ama olsun seviyorum ben.Neyse açıldım ben buna normal birşey dedi. Sadece normal. Arkadaşım var kardeşim dediğim. Okadar çok arkadaşı varki kıskanıyorum onu. Siktir git dedi bana kıskandım diye sadece. Sonra birşey olmamış gibi yanına çağırdı. Sadece isi düşünce mesaj atar sevgilisini anlatırdı. Ailem desen ablam benim hakkımda bir şey söylesin annem konuyu bilmese bile ona destek olur. Babamda anneme. Bir başımın etini yiyorlar bir azarlıyorlar beni. Babamda göruyor gerceği ama bir sey demiyor. Uvey evlatım galiba.

Göruyorsunuz hep kırılan ben oldum bu hayatta hep üzülen alttan alan. Hep yalnızdım ben. Tabi boyle deyince ergen oluyoruz birde. Eger benim çektigim ergenlikse evet.

Ben çok acı çekiyorum.

Ama asla ölmeyi isteyecek kadar aciz değildim. Allah’ta burdan vermiş bana galiba. Herşeye raģmen şukürker olsun. Yaşıyorum.

Cevapla
beril akın 22 Eylül 2015 - 13:24

şiddetli bir depresyon yaşıyorusnuz çıktı ama bunu annemle babama sölersem hiç takmazlar onlardan nefret ediyorum zaten lütfen yardımcı olun.depresyonda olmamın bir sebebi var ama cevap verirseniz söleyebilirim blki.

Cevapla
artug akosman 08 Mart 2016 - 11:14

En son hangi kitabi bitirdiniz ?

Cevapla
Özlem dere 02 Kasım 2015 - 13:42

Daha genç biriyim 14,15 yasalarindayim ama hayatan çok çok çok sıkıldım, yoruldum.

Cevapla
esra oksuz 13 Aralık 2015 - 12:15

Kendimi yanliz uzgun mutsuz hicbirseyden zefk almiyor sanki heran biri gelip kotu biseyolduyada hemenolcek gibi duyguler yasiyorum

Cevapla
Ahmet Efe 17 Ocak 2016 - 18:34

Nalet olası bir ilişkim oldu tam 7 ay önce ondan önce hayatım süperdi.Sonra aids sifiliz gonore hastalıkları kaptım diye kafayı yedim.kontrollerde doktorlar kapat konuyu diyor ama piskolojik olarak üzerimde yaşıyorum.İntihar eşiğindeyım.Napmaliyim.

Cevapla
ceren 04 Şubat 2016 - 12:45

merhabalar.ben 18 yasindayim .15 yasindan beri ailemle hep kavga icindeyim.o zamanlar kendimi banyoya kapatir aglardim ve kollarima faca atardim.ozamandan beri duzelmedi ailemle aramiz.hergun agliyorum herseye uzuluyorum .ailemle cok sorunlar yasadim beni evlatliktan reddetmelerini falan istedim.suan okulum bitti ve evdeyim .odadan cikmiyorum bitane bile arkadasim yok .insan icine cikmaya korkuyorum.insanlara nasil davranmam gerektigini unuttum.sosyallik hic yok.dunyanin rengi ve havasi bile boguyor beni.dunyadan soyutlanmis hissediyorum.kimi zaman cok asiri uyuyorum kimi zaman birkac kez ruyadan uyanip uyaniyorum.uykum hep kesik kesik oluyor.ve gecen annemle kavga ettim suratini falan cizdim.sacbasa girdik baya.
bes dakikam bes dakikami tutmuyor ne yaptigimi bilmiyorum .sanki beynimi yoneten ben degilim de bir baskasi .herseye agliyorum .ve dun aynanin karsisina gecip agladim kizdim kendime .baktim gozlerimin icine beynime seslendim neden bana bunu yapiyorsun dedim nolur yapma dedim yalvardim.ben sana ne yaptim neden bni boyle cezalandiriyorsun dedim.
bu dunyada hicbisey beni mutlu etmiyor.kendim icin biseyler yapmaya calisiyorum resim cizeyim spor yapayim diyorum en fazla birgun yapiyorum sonra geri bosverip birakiyorum .sigara da kullaniyorum lutfen yardim edermisiniz

Cevapla
Rdvn 16 Şubat 2016 - 03:22

erhaba ben insan gibi görünen hiçbir işe yaramayan anca tüketen hiçbir üretici yapısı olmayan görünüm olarak insana benzeyen bir varlığım artık hiçbirşey anlamıyorum derslerden başarılı olduğum hiçbir ders yok özellikle sayısal derslerden hiçbirşey anlamıyorum ya sınıfta herkes ama herkes anlıyor birtek ben anlamıyorum yani benim beynim yok çünkü olsaydı mutlaka anlardım en azından birşeyler yapabilirdim sınavlarda şimdi benim beynim olsa bu konuyu buraya açacağım yere giderdim çalışırdım anlamaya bakardım ama yok yapmıyorum neden çünkü beyin denen birşey yok olsaydı zaten sizi meşgul etmezdim değil mi ? Tam bir beyinsizim ya bazen kendimi pandaya benzetiyorum annem babam olmasa sokakta 3 gün içinde ölücem illaki birilerinin beni beslemesi barındırması gerekiyor artık bıktım kendimden lütfen bir çare ya bir çare bulunda anlıyım şu dersleri kafama girmiyor o içi boş kafama varya öğretmenin dediği hiçbirşey girmiyor dersi dinliyorum eve gelince tekrarlıyorum herşeyi yapıyorum yok şuan coğrafya hocası soruları verdi dediki bunları çalışın sınav yapıcam yok çalışmıyorum neden beynim + içimde çalışma isteği yok artık ailemden para filanda almıyorum boşboşuna neden paralarını harcıyayım ki

Cevapla
Emre kaya 12 Nisan 2016 - 21:02

Sürekli bir şeyler ters gidiyor canımı çok yakiyorlar arkadaşlarım insanlar sürekli ölmek istiyorum olmuyor korkuyorum yapmıyorum ailem bana inanmıyor artık herşey çok boa geliyor henüz 17 yaşındayım ama yaslandigimi hissediyorum artık yaşamanın anlamı yok diyorum 1 gün mutlu isem 5 gün mutsuzum sürekli uyumak istiyorum hep alkol alasım geliyor kimse anlamıyor beni sürekli damar şarkılar dinleyip günde 1.5 paket sigara iciyorum her hangi madde ilaç vb şeyler kullanmıyorum sadece alkol oda arada bir birde sigara baksniza sizinde caniniza tak etiği oluyormu? En basitinden kilolu olduğum için hiç bir kız benle konuşmak istemiyor hayatımda 3 kişiyi sevdim onlar bile beni terk etti hayat anlamsız geliyor babam beni sevmiyor babam benimle 11 yaşına kadar çok güzel ilgilendi hatta o yaşıma kadar kizmadı ama şuan her lafı söylüyor hayattan biktirdi beni annem desen zaten anca kardeşim onun için neyse daha fazla konuşmak istemiyorum ne yapmam gerek bana bir yol gosterin

Cevapla
Banu 19 Nisan 2016 - 21:36

Fazlasıyla yorgun ve bitkin hissediyorum. Kendi kontrolumu başkasının eline bırakmış gibi hissediyorum. Ne yediğimi, ne söylediğimi, ne yaptığımı bilmiyorum. Etrafındakiler şaşırıyor. Degistin diyorlar. Çoğu zaman bilincimi kaybediyorum ve evde kendimi kesici bir şeyler ararken buluyorum. Krizler yaşıyorum ve kendimi kaybetmemek için çok caba harciyorum. Çoğu zaman kendimi yatağa bağlama hissi duyuyorum. Her dışarı çıktığımdı ya birisi beni bıcaklayacak yada feci bor şekilde araba çarpacak veya inşaattan üzerime beton yığını düşecek gibi hissediyorum…. Geceleri ne zaman uyumaya çalıssam korkuyorum ter basıyor. Nefes sesleri duyuyorum. Odanın bir köşesinden ayaktan biri beni izliyor gibi geliyor. Gözlerimi her kapattigimda “kan, vahşet, işkence, delirmiş hayvanlar, vahşice öldürülmüş insanlar vb.” şeyler geliyor. Annemi cagaramiyorum öldürülür korkusuyla. Bazense normal bir insan oluyorum…
Ailem bana inanmıyor. 18 yasindayim. Ama Onlara gore saçmalık. Defalarca kez intihar girişiminde bulunda. Krizler geçirdim. Ama umurlarinda değil… Çünkü inanmiyorlar. Psikiyatriste gittim gizlice. Ağır depresyon ve sosyol fobi olduğunu söyledi… Kesinlikle ilaç kullanmalisin dedi. Ama ailem ilaclarimi sakladı….
Ve ben yok oluşumu izliylrum…

Cevapla
Timur 30 Nisan 2016 - 08:17

Yardimci olurmusunuz

Cevapla
Timur 30 Nisan 2016 - 08:18

Yardimci olabilecek varmi sikayetlerim depresyon sonucumu

Cevapla
Esma 24 Mayıs 2016 - 22:34

Depresyonun en büyük sebebi bence bu dünyaya fazla değer vermek.. Bunun en iyi ilacı ise Allah’a sığınmak ve namaz kılmak..

Cevapla
mahsun 09 Haziran 2016 - 01:29

Bazen isletim yolunda gitmediyi taktirte olmeyi dusunuyorum ne yapmam gerekir

Cevapla
Ceyda 22 Haziran 2016 - 19:10

Ailem benimle ilgilenmiyor artık dayanamıyorum rüyalarımda sürekli ölü insanlar görüyorum kendimi tabutta falan görüyorum tüm dünya bana siyah geliyor insanlardan uzaklaştim ve tahammülüm kalmadı karşımda bie insan gülse ağlasa ya da komik bir şey dese sinirleniyorum ağlıyorum bağırıyorum uyku ve yemek düzenim kalmadı tüm gün yataktan çıkmıypruö gözaltlaeım morlaştı tenim bembeyaz oldu ölüme adım adım yaklaşıyorum ve kimse yanımda yok

Cevapla
Gül 13 Temmuz 2016 - 00:50

Merhaba benim 2.5 yaşında oğlum var aşırı derecede hareketli uyumada ve uykuda dahi zorluk çıkarıyor. Eşim fazla ilgilenmiyor. Annem vs bir yardımcı yok kafayı yemek üzereyim zaten kendi ailem olsun eşimin ailesi olsun bir sürü sorunlarımız var. Piskoljikmen çökmüş durumdayım. Benim merak ettigim şu psikoloğa gidince düzelip eski huzurumu bulabilirmiyim?

Cevapla
Leyla 21 Temmuz 2016 - 22:57

Henüz 13 yaşındayım şiddetli depresyon belirtileri çıktı. Aileme söylesem saçmalama derler hiçbirşey yapmazlar. Normal yaşamımda birileriyle konuşurken saçma ve devrik cümleler kuruyorum. HERKESE YÜK OLUYORUM KİME İÇİMİ DÖKSEM ONA YÜK OLUYOR GİBİ HİSSEDİYORUM. VE SUSUYORUM. derslerim kötü. Kafam çok doluymuş gibi hissediyorum. Kan değerlerim düşmeye başladı şuan 8.9 falan. Hiçkimseyi samimi bulmuyorum herkesin suratıma gülüp aslında beni fazla sevmediklerini ve onlara yük olduğumu hissediyorum. Yakın kankam yok. Var ama soğuk hissediyorum. Sadece soğuk ve samimiyetsizlik. Kafam çok karışık. Habire ağlamak geliyor içimden. Ağlasam annemler başımda ne oldu ne oldu diyip dururlar. Şuana kadar birsürü kötü şey yaşadım. Dostlarım sırtımdan bıçakladı gülümsedim. Bana kötü şeyler yaptılar lanet olası merhametim affeti.artık İÇİM TAŞMAYA BAŞLIYOR. DELİRMEKTEN KORKUYORUM. DUYGULARIMIN HEPSİNİ YAZSAM DESTAN ÇIKAR…. BEN APTALIN TEKİYİM ÖZÜRLÜ VE MALIM

Cevapla
Filizz 28 Temmuz 2016 - 13:10

Burada duygularını dile getiren herkes aslında kendi durumunun farkında olması bile büyük bir aşama bence.
Ben de bazen kendimi yalnız hissediyorum çok şükür ailemle ilgili bir sorunum yok.
Ama eskiden birbirine değer veren arkadaşlarım vardı zaman değişti ve bu arkadaşlarım ya değişti ya da evlenip
iletişimi kestiler.
Sadece en iyi arkadaşım diyebileceğim İlkokuldan beri tanıdığım çok samimi bir arkadaşım var ama onla da buluşamayız onun ailesi beni istemiyor
çünkü inanışları farklı evet bakış açımız çok farklı ama yinede anlaşıyoruz telefonda konuşuyoruz.
Evet etrafımda hala mesaj attığım aradığım arkadaşlarım var ama hep arayan soran benim, cevap verense sadece bir kişi yada hiç olmaz.
Anlayacağınız artık dışarıda buluşabileceğim arkadaşım yok.
Aslında çok kolay iletişim kuran,hakkını savunmaktan çekinmeyen,çok samimi ve bütün her şeyini anlatan bir insanım ama karşımdaki insanlara bu şekilde davrandığım için ya benim bütün her şeyimi kıskandılar yada anlattıklarımı bana karşı kullandılar benim en büyük hatam bu.
Mesela kurslarla ilgili bir bilgi aldım arkadaşım da gitmek istiyordu bende ona da haber verdim birlikte gidicektik
o gün gelemeyeceğini söyledi başka zaman gideriz diye ben düşünürken kendisi ertesi gün kayıt olmuş
bana sormuştu kayıt için neler gerekli demişti ben de hepsini anlattım ve o da beni ekti bende
neden bana haber vermedin dediğimde işte bir anda kalktım gidiverdim dedi bide utanmadan bana diyor ki gerekli belgelerin ne olduğunu anlatıyor, ben zaten biliyorum onlara onu anlatan bendim.
Haksızlığa dayanamayan bir yapım var çoğu kez bu tip şeyler oldu bende hakkımı her zaman savundum ve hep işine gelince arıyorsun dedim bana değer vermediğini biliyorum çünkü geçende düğünü oldu ama bana düğün günü haber verdi ve dedi ki haberin var mı benim düğünüm var diyor sen anlatmassan ben nereden bilceksem 😀
Yani diyeceğim böyle arkadaşlarınız olucak sa hiç olmasın daha iyi.
İğneleyici konuşan arkadaşım da var onla da ancak mesajda tahammül edebiliyorum o kadar yani.
Ayrıca bu tip arkadaşlarım benim kendimden bahsettiğim gibi onlar kendilerinden hiç bahsetmediler hep araya duvar ördüler.
İnsan çocukluğunda kolayca arkadaş edinirken büyüyünce fikirler değişince anlaşamıyorsunuz.
Verebileceğim tavsiye ise KİMSE YALNIZ DEĞİLDİR HEPİMİZİN YANINDA ALLAH VAR.
DERDİMİZİ EN İYİ ANLAYAN DA O DUR.
EVET İNSAN YANINDA YİNE DE BİR İNSAN İSTİYOR AMA BELKİ ONLAR SİZİN İÇİN ŞU ANDA HAYIRLI DEĞİLDİR
DAHA İYİ İNSANLARLA İLERİDE KARŞILAŞABİLİRİZ BEN BÖYLE DÜŞÜNÜYORUM.
RAHATLAMAK İÇİN NAMAZ KILMANIZI BOL BOL RABBİMİZİ ANMAYI UNUTMAYIN.
TABİ Kİ PSİKOLOĞA DA GİDİN RUH DÜNYASINDA HER İKİ TEDAVİ de ŞART.
KENDİNİZİ GELİŞTİREBİLMENİN FIRSATLARINI DEĞERLENDİRİN DİL KURSLARINA GİDEBİLİRSİNİZ.
KİTAP OKUYABİLİRSİNİZ.
AİLENİZLE ARANIZ İYİ DEĞİLSE BİLE ONLARLA SAKİN BİR ŞEKİLDE DERDİNİZİ ANLATIN İYİLİKLE CEVAP VERMEYE
DEVAM EDİN AİLENİZ DE SİZİ BİR GÜN MUTLAKA ANLAYACAKTIR.
RABBİMİZ AiLENİZİN KALBİNE MUTLAKA ANLAYACAK BİR MECAL VERİR.
AİLENİZİN KIYMETİNİ BİLİN ÇOK ŞÜKÜR Kİ RABBİME BENİ ANLAYAN BİR ANNEM VAR.
SİZİNDE OLUCAKTIR BU KADAR ÖN YARGILI OLMAYIN BİR ANLATIN AİLENİZE DURUMUNUZU BELKİ ÇOKTAN ANLAYACAKTIR.
Bu can bize emanet durumunuz kötüleşmeden kendinizi ifade etmeye çalışın.
Amacım çok bilmişlik yapmak değil benim de hayatım arada sizin ki gibi oluyor sadece size acizane faydalı olabilmek ti dileğim çünkü hepinizin durumuna
çok üzüldüm.
Allah hepimizin yardımcısı olsun.

Cevapla
Filizz 28 Temmuz 2016 - 13:14

Kusuruma bakmayın yazdıklarım destan oldu da 😀

Cevapla
Eylül 30 Temmuz 2016 - 19:00

16 yaşındayım.İlk olarak testi yaptım sonra yorumları okudum içimde yaşadığım şey yorum yazanların kimisine göre basittir.Tam olarak depresyonda mıyım yoksa ergenlikten mi bu mutsuzluğum bilmiyorum aslında.Hayatta hep mükemmel olmak istemişimdir.Hep en iyisi olmak istedim.Annem yüzünden cesaret aldım.Kendimi hep en iyi,en mutlu,en güzel,en sosyal sandım.Kendime ayırdığım vakitte arkadaşlarımla olduğumda sosyal olduğumu sandım.Haa arkadaşlarım diyorum ya hadi gel buluşalım diye hepsini bir araya getirsen 10 kişi ya eder ya etmez.Kesin onlarında havalı arkadaşlarıyla planları vardır.Aslında kendimi kandırdığımı her zaman biliyordum.Tamam çoğu tanıdığım hep güzel olduğumu söyler yanlış anlamayın bunu övünmek için söylemiyorum onların çok güzelsin demesi çok hoşuma gidiyor ama benim istediğim bu değil ki keşke araya zaman girsede insanlar bıraktığımız gibi kalabilse bi anda çok değişmeseler.Artık kendimi o kadar yalnız hissediyorum ki.Telefonumu 10 gün açmasam arayanım soranım olmaz.Aileme gelirsek babam iyi bir insandır ama özgüveni düşük biridir.Onunla hiç bi konuyu konuştuğumu bilmem sadece gündelik konuşmalar ben isterdim ki bir şeye üzüldüğümde babamla konuşabileyim 10 günlüğüne şehir dışına çıkmıştım babamla telefonda bir kere bile konuşmadık insan kızını aramaz mı yani beni merak etsin demiyorum nefret ederim merak edilmekten ama o benim babam beni özlediği için arayabilmeli.Anneme gelirsek o da çok üstüme düşüyor her zaman en iyisi en güzeli olmam için çabalıyor.Beni çok sevdiği için bunaldım ve hep kendisinin çok fedakarlıkta bulunduğunun farkında bizimde farkında olmamız için elinden geleni yapıyor.Farkındayım ama bıktım artık bana bişeyi yaptırcaksa ima ediyor düzgünce söyle işte.İkisininde benden çok beklentisi var gibi geliyor bazen sırf onlar yüzünden edebiyatı çok sevmeme fen yapamama rağmen sayısal seçtim başarılı olamicam hayatımı mahfedicekler ama 2 yıl sonra vicdan azabından yaşayamasınlar istiyorum özellikle de annem.Annem işine gelmeyen şeyleri söylediğim zaman dinliyomuş gibi yapar hıhı der geçiştirir sonra o gün deldiğinde de bana anca o zaman gerçek düşüncelerini söyler o kadar öfkeleniyorum ki bunlar aklıma gelince ben buyum beni olmadığım biri içine sürükledi hep bi arkadaş çevrem olsun istiyor ama hangi arkadaşımla sevecen biri gibi tanıştı ki? En yakın arkadaşımın annesiyle toplantıda tanışmış.Hiç bişey söylemedi bana eve geldiğinde ertesi gün arkadaşım dedi de öyle duydum seninde annen bahsettti mi dedi hıhı evet ya o da çok sevinmiş falan dedim geçiştirdim.Hiç biriyle adam akıllı samimiyet kurmadı ki gerçek arkadaşım olsun!Şimdide hayatım kendi ayaklarımın altında olsun kimseye sormayayım,hesap vermeyeyim diye deli gibi çalışmaya başladım.Evden çıkmıyorum o yüzden zaten çıkasımda gelmiyor.Topluluk içine giresim gelmiyor artık.Olurda bir gün bu fikirlerim değişirse diye yazıyorum.Ergen miyim,depresyonda mıyım neyse ne ama bu fikirlerimden uzaklaşmak için ne olursa yapardım…

Cevapla
yaşamısonlandırmalı 31 Temmuz 2016 - 19:26

ciğerlerimin yüreğimin üzerinde bir ağırlık var. Naparsam yapayım geçmiyor, bir şehire ziyarete gittim uzun bir yolculuktu. Hep yolculuklar şarj ederdi beni, kendime gelirdim. Bu kez daha da yordu beni, gittiğim yeni gördüğüm şehir mutlu etmedi hatta boğuldum. Hemen de ayrılmak istedim ordan zaten, ama eve de dönmeyi neredeyse hiç istemesemde gidecek başka yerim yoktu. Döndüğümden beri herşey arttı, hiç keyfim kalmadı. Odamdan, evden kaç gündür çıkmadım. Sıgaram bitti, kaç saat oldu içmiyorum, gidip satın almak yerine bırakmayı seçiyorum. İnsanların hepsi mutsuz, herkes berbat bir yaşama sadece yaşama içgüdüsü uğruna tutunuyor. Yaşama dair yeni bir başlangıç, yeni bir doğuş yapmayı planlıyordum. Olmadı, olmayacakta. Hem olsa ne olacak ki ? şuan kaybetmekte olduğum gençlik yıllarımı, geri kazanabilecek miyim ? En iyi ihtimal, 6 ayımı kaybettim, bir daha 6 ay verilebilir mi ki bana ? Ailemde değiştiler, onlarda farklılar artık. Belkide ben o hale getirdim onları. Herşeye lanet olsun da tek bir şey var, tek birşey ! Mutluluğun içine doğarsan mutlu, hüznün içine doğarsan hüzünlü oluyorsun. Ve kimsenin bunu değiştirmeye gücü yok ! Ve ben hüzünlü bir hayat sürmeyi artık istemiyorum !

Cevapla
Beyza 03 Ağustos 2016 - 14:55

Ben daha 16 yaşındayim ve gerçekten depresyonda olduğumu dusunuyorum hani ergenlik falandır dedim ama iki buçuk senedir çok kötüyüm ailem farkında bile değiller intihar etmeye çalışmıştım bi ara ama ailem hala umursamiyor anlatıyorum saçmalıyorsun diyorlar lutfen yardım eder misiniz ben iyi değilim.

Cevapla
sevgi 14 Ağustos 2016 - 20:38

Buraya neden yazdım bilmiyorum. Kabullenmek istediğimden de emin değilim. Bir kaç kez Psikiyatri bölümünden randevu aldım ve gitmedim. Herşeyin yorucu olduğunu düşünüyorum ve eminim nefes almayı beynim yerine ben düzenliyor olsaydım, bırakırdım. İçten içe kabullendiğimi inkar edemeyeceğim, ben normal hissetmiyorum. Hayatımdan belirli bölümler çıkarılmış gibi sürekli depresif ve hüzünlü anılara tutunuyorum. Bilinçli bir şekilde yaptığımı söyleyemem fakat son 6 yılda kendimi tanımlayacak bir cümle kursam sanırım bu ‘Ben hüzünler güzeliyim’ olurdu. Hani kimin söylediğini unuttuğum şu slow şarkıda olduğu gibi. Hiç kimsenin yaşamının kolay olmadığını biliyorum. Olayları ben abartıyorum bunun da farkındayım ama bir gece yatağa girip sabaha karşı yorgunluktan uyuya kaldığımda bildiklerim ve hissettiklerim değişiyor. Günlerce uyuyamadığım ve birden uykuya dalıp 20 saate yakın uyuduğum zamanlar çok fazla. Sınavlara girmek yerine uyumak istiyorum. Annemle konuşmak yerine kendimi odaya kapatmak istiyorum. 6 yıl boyunca çok zorunlu kalmadıkça evden çıkmadım. gülümserken nedense birden gerçekten mutlu olduğum için mi gülüyorum diye sorguluyorum. Ailemi bile karşıma alıp seçtiğim bölüm artık benim için bir şey ifade etmiyor. Resim yapmak benim için kendimi ifade şeklim yaşama karşı varlığımı gösterme biçimim gibiydi oysa şimdi resim yapmak bana eksik hissettiriyor. Gerçekten resim yapmak istiyor muyum bunu bile bilmiyorum. Hırçın, kırgın, kızgın hissediyorum. Yorgunum.
Keşke beni tanıyan herkes beni unutsa!
Keşke ıssız bir adaya düşsem.
Keşke öle bilsem.
Beynimin içinde uğuldayıp duran seslerle bunları konuşuyorum. Başta da belirttiğim gibi neden yazdım bilmiyorum ama bir yanım çok yorgun ve kurtulmak istiyorum herşeyden sanırım. Ölmek istiyorum diyorum fakat ölmek için bile birşey yapmak istemiyorum. Ne kadar da iki yüzlüyüm değil mi!

Cevapla
Hatice 31 Ağustos 2016 - 14:57

Ben -19 yaşındayım çok mutsuzum güzel anlarda geçirsem sıkılıyorum eskiden keyif aldığım şeyler şimdi keyif vermiyo… Kimseye inanmıyorum kızda erkek de… Bundan bi kaç ay önce eski sevgilimden ayrıldım şerefsiz bi kaç ay sonra da gözlerimin önünde bi kızı öptü sarıldı kıza falan instagram a resimler attı… Onu hep rüyalarımda görüyorum psikolojimi aşırı derecede bozdu hayatımda yeni biri olmasına rağmen mutsuzum o kişi beni mutlu etmek için elinden geleni yapıyor ama ben bilmiyorum yaa ? bana yardımcı olurmusunuz şimdiden teşekkür ederim

Cevapla
Asya 06 Eylül 2016 - 14:33

15 yaşındayım. Ailem depresyon seysilerine çok takan biri değil. Çok sıkı bir ailem var. Genelde dediklerini yapmazsam tartısırız. Bu yüzden duygularımı içime atıyorum ve ne derlerse yapıyorum. Onların yanında farklı biriyim. Asıl oldugum kişi değilim. Çok üstüme geliyorlar. Arkadaslarım da öyle. Kimse beni anlamıyor. Onlara da onlarn istediği kişi gibi davranıyorum. Duygularmı anlatıca kimsem yok. Çok yalnız çaresiz bitmiş tükenmiş hissediyorum. Geceleri uykuya dalamıyorum sabaha kadar da bi kaç kez uyanıyorum. Sürekli ağlıyorum bazen gözyaşım akmıyor. Bazen sinirlendiğim şeylere çok daha fazla sinirleniyorum bazen de hiç tepki vermiyorum ağlıyorum. Çok sık unutmaya basladım ve baş ağrılarım arttı özellikle ağlayınca sinirlenince falan oluyor. Kendimi anlatacak kimsem yok. Özellikle de aileme açamam kendimi. İnsanlar benden bıkmış artık nefret ediyormus gibi hissediyorum. Sadece uyumak istiyorum ve cok yorgunum yemek yemek istemiyorum artık. İnançlı biriyim intihar günah olmasa ederim zaten denemişliğim var dolaptan alıp alıp içiyordum ama ölmedim. Tek başıma yapabileceğim birşey söyleyin lütfen

Cevapla
Cansu 12 Eylül 2016 - 13:40

Psikiatrist mi ne ona görünün diyolar hangi testi yapsam o çıkıyo bana deli deli diye diye deli ettiniz beni yaa ???????

Cevapla
Cemre 17 Eylül 2016 - 21:44

Depresyon testı yaptım kaç defa yardım alman gerektını söylüyorlar bulanımdayım bana yardım edermızınz lütfn ölümü bile düşünüyorum şimdiden tesekkurler

Cevapla
Gulsum 03 Aralık 2016 - 13:31

Arkadaslar genel konusacagım bnde deprasyon yasadım hemde 3 sene ama yenmenin en guzel yolu sosyal aktivitelerde bulunmak ve dahada guzeli dua etmektir kendinizi rahatlatın gerekirse doktara basvurun hepinize geçmiş olsun.ALLAH şifa versin.

Cevapla
firat 04 Aralık 2016 - 20:04

Sizleri bunalima sokan davranislar nedir bilmiyorum fakat beni bunalima sokan davranis on yargi ile beni kendisi belirliyen insanlar beni kizdirirlar yani bi iftira atip bunu bana kabul ettirmek istiyen insanlardan nefret ederim cunku benim dusuncelerimi ve davranisimi yanliz ben bilirim esasen insanlar birbirine itifat iceren kelimelerle yaklas salar birde birbirlerine karsi guvenseler bence daha az kavga olur kib.

Cevapla
Selbi 06 Aralık 2016 - 01:21

Herkesin bir derdi var arkadaşlar dünyanın en zengininde en mutlu görüneninde en iyisininde sadece şükretmeyi bildiğimiz sürece mutlu olabilir , sevmeyi öğrendiğimiz surece bişeylerden zevk alabilir ve Allahı andığımız sürece kötü düşüncelerden uzak ta durabiliriz. Unutmayın derdiniz ne kadar büyük olursa olsun her dertten büyük bi RABBİMİZ var ve kalpler ancak Allahı anmakla tatmin olur..

Cevapla
ZombiGözlüm 05 Ocak 2017 - 17:17

Şidetli Depresyon deyilde nefret desek bazen nefretimden gözlerim doluyo ama ağlamıyorum bir damala bile göz yaşı akıtmaktan öyle korkuyorum ki daha doğrusu tahamülüm yok.. Bazende hiçbir şey yapmadan sesizce bir yerlere odaklanıyorum dalıp gitsem öyle bir şeyde yok, sonradan farkediyorum sanki hayattan kopmuşum haberim yokmuş gibi. Okulda yaşadığım olaylarımdan sadece biride:
şimdi biz film izliyoduk o kadar duygusal bir anıda değildi film in ama ben birden ağlamaya başladım we 2 saat boyunca akıttım göz yaşlarımı çünkü o film bana mazideki caresizliğimi yaşattı ardından ağlamamın nefretiyle bir daha ağladım sacmalık ama ben biliyorum ölünceyedel geçmiycek arkadaşlarım bana yaşayan ölü demeleri asla bitmiycek

Cevapla
Zey 11 Ocak 2017 - 22:45

Arkadaşlar hepiniz için üzülüyorum. Yardımcı olamam ama en azından sizi dinleyebilirim yanıt olarak yazabilirsiniz. Benim sorunlarım bu kadar büyük değil ama artık bir şey yapasım gelmiyor bugün arkadaşım vefat etti samimi değildik ama yinede üzüldüm. Ağlamaya da tahammülüm yok ağlayınca her şeyi kaybedecek gibi hissediyorum bir arkadaşım vardı o da bıraktı gitti konuşmuyoruz onu özlüyorum, mesaj atsa dertlerimi anlatsam ama gitti gitti… Üzgünüm mükemmelliyetçiyim artık zevk alamıyorum. Depresyon desem ailem diyecek uydurma birde söylemek istemiyorum.

Cevapla
gizli 27 Ocak 2017 - 20:18

benim sürekli canım sıkılıyor depresyonda olduğum çıktı testte dışarı çıkmak istiyorum ama üşeniyorum bazen kendimi öldürmek istiyorum ama korkuyorum bana yardımcı olun lütfen off sadece depresyona mı girdim merak ediyorum.

Cevapla
Alp*** 11 Şubat 2017 - 06:08

Tüm yorumları okudum vay halimize…

Cevapla
Berfin 03 Mart 2017 - 23:13

Depresyon belirtileri var diyor yardımcı olurmusunuz

Cevapla
seyma 14 Nisan 2017 - 11:53

Şiddetli deprosyan yaşıyor olabilir çıktı kimsenin takacğinı düşünmüyorum nereye kadar giderse böyle devam edicem kalabalıklarin içinde yalnızlik çekenlerdenim.çaresini aramicam belki bi gün düzelirim

Cevapla
mert 22 Nisan 2017 - 05:44

Test sonucu olarak şiddetli bir depresyonda olduğum anlaşılıyor. Bu arada 15 yaşındayım.

Asla intahar etmeyi, kendime zarar vermeyi düşünmedim ve düşünmem de. Fakat, gerçekten beni bu hale getirenleri katletmeyi o kadar çok istiyorum ki; onları acıdan yalvarıp kıvranacakları hale getirip, daha sonra onları lime lime etmek istiyorum. Çirkinim, hic bi başarım yok.. ama bi hilkat tarihçesi bile bu acıyı hak etmezdi. Doktora gittim uzun süreliğine fakat yemin ederim ilaçlar da terapide isime yaramadı. İlaç kullananlara söylüyorum ; 7 AY KULLANDIM, DAHA BETER OLDUM.

Tek ihtiyacım olan şey yeni biriyle tanışmak, ya da “beni bu hale silahlardan en az ikisinin ” kafasını koparmak. Her an cinnet geçirip aileme zarar vermekten o kadar korkuyorum ki… Çok fazla ilerlemeden dertlesicek birini bulun ya da sosyalleşin. Nedense ben kendi hikayemin kotu karakteri gibi hissediyorum. İstenmeyen, iğrenç , kötü……………….😭😭😭

Cevapla
dolunay 12 Haziran 2017 - 16:15

merhaba..

Cevapla
mert 22 Nisan 2017 - 05:47

tarihce deil. u arada *garibe

Cevapla
Şafak 24 Nisan 2017 - 04:14

Vakti boş yere harcamayın. Zamanı faydalı şeyler yaparak değerlendirin. Hem dünya için hemde ahiret için çok çalışın. Islamiyeti öğrenin ve namaz kılın. Depresyon diye bir şey kalmaz. Bende çıkmadı, depresyonda değilmişim.

Cevapla
Ramazan 24 Nisan 2017 - 21:48

Depresyondan kurtulmak için sizi mutlu eden kişilerle birlikte olun ,biraz egoist olun , konuşmaktan çekinme , ve bol bol içki için özellikle rakı

Cevapla
deniz su 25 Nisan 2017 - 22:04

bencede ne yazıkki bu nu bende yaşıyorum ne diye bilirimki allah yardımcımız olsu arkadaşlar

Cevapla
melis 14 Mayıs 2017 - 01:32

18 yaşındayım artık bir bireyim ki zaten toplumun yarattığı tek tip insan bozmasının çokça dışındayım.kendimi hiçbir yere ait hissetmiyorum.ne aileme ne buraya ne başka bir yere.daha önce anksiyete tedavisi gördüm,ilaç kullandım. bir süre terapiye gittim ama hiçbiri işe yaramadı hala kendimi mutsuz huzursuz hissediyorum,hiçbir şey yapasım gelmiyor.diğer insanların aksine arkadaşım çok beni seven insanların sayısının da çok olduğuna inanıyorum ama benim sevdiğim insan sayısı yok denecek kadar az.kimseyi sevemiyorum.ailemi bile.ailemle huzursuzum onların istediği kalıpta biri olamam olmak istemiyorum.ne kadar kabullenmeselerde bana psikolojik olarak baskı yapıyorlar.inançsız biriyim ve inançlı olmayı gerektirecek bir neden olsa bile istemiyorum artık.siyasi anlamda da ideolojimiz uyuşmuyor.hayat tarzım tamamen farklı onlardan sanki hastanede karışmış gibiyim.ama artık umrumde değil ne derse desinler çünkü kaybedecek bir şeyim kalmadı.huzurum mutluluğum yok en yakın zamanda intihar etmeyi düşünüyorum varoluşum bir hata.kendimi değersiz hissettiren benim öz ailem olamaz olmamalı.ya onların istediği gibi biri olup kendimden vazgeçicem ya da kendimmiş gibi ölücem.gerçek ben gibi….

Cevapla
Murat 15 Mayıs 2017 - 03:31

Yorumlari ilk okumaya basladigimda buraya yazacagimi cidden bende dusunmemistim ama insan bir yerden sonra yazip rahatlamak istiyor bi nebzede olsa..
umarim hepimiz birgun kurtuluruz cokta takmamaya calisin bu zktriboktan dunyayi.

Cevapla
Ali 05 Haziran 2017 - 14:44

insanlar artik cikar icin kendi etrafindakileri görmüyor herkez kendi halinede herkez depresyonda ama kimse kimseye caktirmiyor size sunu söyleyebilirim ne olursa olsun sizi mulu edecek isler ve arkadaslarlar edinin ama bu arda cok dikatli olun arkadas konusunda her arkadas arkadas degildir

Cevapla
Alican 05 Haziran 2017 - 14:45

insanlar artik cikar icin kendi etrafindakileri görmüyor herkez kendi halinede herkez depresyonda ama kimse kimseye caktirmiyor size sunu söyleyebilirim ne olursa olsun sizi mulu edecek isler ve arkadaslarlar edinin ama bu arda cok dikatli olun arkadas konusunda her arkadas arkadas degildir

Cevapla
Pınar 09 Haziran 2017 - 02:13

vay arkadaş ya bende sizin yaşlardayken depresyona falan giriyodum 25 yaşına geldim hala arada girer çıkarım bişe olmaz biraz sosyalleşin ya daha hayatınızın en güzel yaşları okuyorum yorumları 13 yaşındaki çocuk depresyona girmiş sen aç cizgi film izle geçer 13 yaşında ki çocuk depresyonu nerden biliyo abi yok annesi dövmüş depresyona girmiş bizi de dövdü annemiz hala şu gün olmuş arada kocamdan dayak yerim depresyona mı gireyim yani bi silkelenin kendinize gelin çaga çoluk tutturmuş bi depresyon alla alla yha

Cevapla
isimsiz "" 12 Haziran 2017 - 22:01

kendimi dağılmış umutsuz vaka gibi hiissediyorum ve hiç bi zaman hiç birseyin düzelmiyecegını hissediyorum sadece nefes aldıgım için yaşıyprum evden dısarı cıkmıyorum evde aksama kadar yalnız öylece oturuyorum sessiz sedasız
kendi durumumdan ben bile korkuyorum

Cevapla
İsim vermek istemiyorum 18 Haziran 2017 - 18:23

Merhabalar.Nasıl desem…Artık çok yavaş hareket ediyorum.İş yapmaya üşeniyorum.İçimde hep bir kötü his var.Kendimi hep karamsar hissediyorum.Hareketli müziği bıraktım duygusal dinlemeye başladım.Etrafımdakiler tarafından dışlandım.Tek tük arkadaşım var onlarda kötü alışkanlık kazandırıyor,çoğu zaman satıyor.Ben bir çocuğa aşık olmuştum.1,5 yıl önce falan.Onlara söyledim.Gidip hemen yetirmişler.Ben çok utandım.Sigara içmeye başladım.Etrafımda hiç en iyi arkadaşım yok.Sanal arkadaşlar ediniyorum.Onlarla konuşuyorum.Tel. no’mu verdim.Konuşuyorum onlarla.Sesli bile konuştum.Çoğu zaman keşke ölsem diyorum.1 keresinde kendimi intihar edecektim balkona annem geldi.Ben kendimi çok kötü hissediyorum ve yalnızım.Geç uyuyorum.Erken kalkıyorum.Ne yapacağımı bilmiyorum.Ve bütün bunları aileme yansıtmıyorum.Fakat ruhumu hep ölü hissediyorum.Lütfen bunu okuduğunuzda yalan sanmayın.

Cevapla
İsim vermek istemiyorum 18 Haziran 2017 - 18:25

Merhabalar.Nasıl desem…Artık çok yavaş hareket ediyorum.İş yapmaya üşeniyorum.İçimde hep bir kötü his var.Kendimi hep karamsar hissediyorum.Hareketli müziği bıraktım duygusal dinlemeye başladım.Etrafımdakiler tarafından dışlandım.Tek tük arkadaşım var onlarda kötü alışkanlık kazandırıyor,çoğu zaman satıyor.Ben bir çocuğa aşık olmuştum.1,5 yıl önce falan.Onlara söyledim.Gidip hemen yetirmişler.Ben çok utandım.Sigara içmeye başladım.Etrafımda hiç en iyi arkadaşım yok.Sanal arkadaşlar ediniyorum.Onlarla konuşuyorum.Tel. no’mu verdim.Konuşuyorum onlarla.Sesli bile konuştum.Çoğu zaman keşke ölsem diyorum.1 keresinde kendimi intihar edecektim balkona annem geldi.Ben kendimi çok kötü hissediyorum ve yalnızım.Geç uyuyorum.Erken kalkıyorum.Ne yapacağımı bilmiyorum.Ve bütün bunları aileme yansıtmıyorum.Fakat ruhumu hep ölü hissediyorum.Lütfen bunu okuduğunuzda yalan sanmayın.Bana geri döner misiniz?

Cevapla
öz 23 Haziran 2017 - 01:20

burayı kimse okumaz diye tahmin ediyorum. bu gece gerçekten çok bunaldım. artık hiçbir şey eskisi gibi değil zevk alamıyorum. daha doğrusu almıyordum da. aile ilişkim sıkıntılı. daha 16 yaşındayım. insanlar sürekli bana yakın olmak için çabalasa da ben onlar her zaman uzağım. aslında istediğim bu değil. onlara onlardan daha yakınım ama bunu anlamıyorlar. sürekli sessizim. biri bana ufacık birşey söylese içime atıyorum sessiz bir ortam bulunca ağlıyorum. içerliyorum herşeyi. hayat bana sorunlar karşısında susmayı öğretti. gittikçe dilsizleşiyorum. savunamıyorum kendimi. susuyorum cogu zaman. ama susmak fayda etmiyor. keşke dilediğim şeyleri dile getirebilseydim. bana engel olan bir şeyler var. insanlar sürekli sessiz olduğumu onlardan uzak durduğumu söylüyorlar. kendi köşeme çekilmeyi seviyorum ama yalnızlıktan çok korkuyorum. biri beni sevdiği zaman mutlu oluyorum ama benden uzaklaştıgı zaman kendimi suçluyorum. bir sevgilim olsun isterdim. sadece o olsun. baska kimseye muhtaç kalmayayım. sadece onun varlığı yetsin. tek dileğim bu

Cevapla
ahmetberlin 18 Temmuz 2017 - 02:00

herkese gecmis olsu diyorum yaklasik 3 yildir deprasyon tedavisi görüyorum üstelik ilacda aliyorum Allah kimseye yasatmasin ama en iyi tedavi kendin gibi biriyle sosyallesmek

Cevapla
İsimsiz 05 Ağustos 2017 - 01:37

Şiddetli depresyon dedi bunun dışında yaptığım depresyon testlerinde orta şiddetli çıkmıştı. Ve yaptığım başka testlerde; anksiyete testi şiddetli,obsesif bozukluk testi orta şiddetliydi hepsini internetten yaptım aileme söylesem beni takmazlar ne yapabilirim lütfen fikir verin

Cevapla
Fatma 07 Ağustos 2017 - 23:44

Şiddetli bir depresyondaymisim ortalama 2aydır kendimi kötü hissediyorum hicbiseyden zevk almadığım gibi birden ağlama isteği Doktora gitmek istiyorum ama ailemin takmayacagini bildiğimden sesimi de çıkartmıyorum

Cevapla
Ayan 11 Ağustos 2017 - 20:55

Calistigim halde canimi dise takdigim hallede sinavlardan akiliyom umidim kalmadi hic biseyden eskisi kadar zevk alamiyom bi an once olmek istiyom

Cevapla
Yok 09 Eylül 2017 - 23:47

Sadece ölmek istiyorum nasıl intihar edeceğimi yıllardır hayal ediyorum yaş 28 yaşlanıp ölenler için niye üzülürki insanlar kalanlar için üzülür bu acıyla sıkıntıyla yaşamaya çalışanlar için Allahın verdiği hastalık mı ne bu yıllar yılı bi amaçbulmalıyım kendime yoksa ölmeye ramak kaldı halbuki çalışıyorum bi yandan okuyorum açıktan ailemi geçindiriyorum eşim bi kızım var on yasında ölüm düşüncesi geldiğinde onu bile düşünemiyorum sanki onun için daha iyi olacakmış benim ölmem sürekli böyle hep hemen hemen hiç konuşmuyorum beynim şu sıra çalışmıyor kış gelince çalışacağını tahmin ediyorum geçen yıl böyle olmuştu içe çekilme den sonra aşırı dışa vurum o zaman aklım ders alıyor yaşamak birşeyler yapmak ve herşeyi yapabilirmişim duygusu aşırı özgüven salak salak

Cevapla
Anonim10line 13 Eylül 2017 - 14:47

Merhaba. Uzuuun uzun derdimi anlatmak istiyorum umarımda öyle yapabilirim derdimi ankatabilmek adına. Yaklaşık 10 gün önce kapalı alanda ve yakınımda ses tabancası patladı haliyle kulakta çınlama ve beynimde basınç hissi yaşadım ve takıntılı olduğum için 3, 4 gün kafama taktım acaba yakınımda patlayan bu ses tabancası kulağıma, beynime, beyin damarlarıma zarar vermişmidir gibi çeşitli kuruntular yaptım. Ve internet araştırmalarımda olumsuz hiç birşey görmedim 4. gün sonunda kafamda rahatlamalar başladı ama sanırım depresyona girdim çok mutsuz, umutsuz, ağlamaklı, buz gibi bir durumdayım buz gibi durumdan ziyade soğuk terler döküyorum elim, kolum ve ayaklarım bile cidden soğuk. Çok korkuyorum 2, 3 yıl önce bir depresyon atlatmıştım ve Allah düşmanımın dahi başına vermesin diye dualar etmiştim malesef sanırım gene döndü dolaştı bu durum beni buldum neyse KBB gittim herhangi bir sorun çıkmadı Nörolojiye gittim ses’den beyne hasar gelmez anca darbe alman lazım dedi üstüne basa basa hocam basınçtan falan birşey olur mu dedim. Hayır dedi psikiyatri’ye gitmedim ilaç kullanmak istemiyorum bir ara atlattım belki gene atlatırım diyorum. Şuan bu mesajı yazarken kötü cevap gelmesinden o kadar korkuyorum ki çünkü aklımı kaybetmekten bile çok korkuyorum kendimi eve kapattım dışarı zor çıkıyorum. Hocam lütfen cevaplayın psikiyatriye gitmeliyim biliyorum ama benim neyim var ilaç kullanmadan bunu kafamdan atmam mümkün mü? Mümkünse nasıl. Şimdiden teşekkür ederim.

Cevapla
Zeynep 06 Ekim 2017 - 19:51

Hepinizin allah yardimcisi olsun

Cevapla
beklentim yok 0 19 Ekim 2017 - 00:26

Ulan dünya cehennem gibisin yaşım 28 ancak sevmiyorum insan ırkın dan bile nefret etmeye başladım bana yardımcı olun kafayı yiyecem. Dinden çıkacak gibi oluyorum siddetle depresyon çıktı bide içime atarım herşeyi kimseye bişey açıklayamam a sosyali m iş koliğim hayatım Afedersiniz hiç bir halta yaramaz. …. Allah tek isteğim var.. ölmek. .. Thé End world

Cevapla
Alperen 06 Kasım 2017 - 14:17

İsmim Alperen 16 yaşındayım Bir çok kişinin sorunu ya aşk ya aile
Ya da ikisi bir arada
Bunları ilaç ya fa psikolog sayesnde geçirmek de pek mümkün olmuyor..

Cevapla
ismini vermek istemeyen 16 Kasım 2017 - 17:45

Off nasıl anlatsam bilmiyorum

Cevapla
whoknows 24 Kasım 2017 - 00:11

bir sure once gayet normaldim dershanede her zamanki gibi tek basima oturuyordum sonra eski bir arkadasimin ismini duydum ve yanlizligimi farkettim gercekten hic arkadasim kalmamisti 1 sene icinde ne kadar yanliz kaldigimi dusundum birkac arkadasim vardi zaten ama onlar da benimle gorusmeyi kesmisti biri de
su an benimle hic bulusmak istemiyor surekli bir faaliyet yapmak icin zaman kolluyorum ama surekli engeller cikartiyor tamam eskiden sinirlenince kendimi yanliz birakma cabam olurdu yanliz kalmayi hakettigumi dusunurdum ama gercekten kimse kolay kolay yanliz kalmayi haketmezmis . herkes beni unutup hayatina devam ederken ben gittikce yanliz kaliyorum artik o kadar silik bir insanim ki hocalar adimi 1 senede ogrenemediler. sıklıkla aklimda cenaze torenimi canlandiririm kimler gelir acaba? kimler uzulurdu? ve bunun gibi sorular sorarim kendime.daha girecegim cok yeni ortam var o yuzden umudumu yiturmedim ama ne zaman hayatim rutine girer ve ben yine kimsem olmazsa o zaman kendimden korkarim. ben kotu niyetli bir insan degilim bunu biliyorum . kıskanç, cimri , yalanci ya da art niyetli bir insan da degilim. cekingenim bunu yenmeye calisiyorum ama olmuyo her yeni ortamda boyle ortada kaliyorum kimse hicbir zaman adimi hatirlamiyor. surekli terk ediliyorum. yavas yavas herkrs benden uzaklasiyor. kendimi sevmezsem kimse beni sevmez dedim be 1 hafta oncesine kadar kendimi de seviyodum. bunun da dogruluk payi yokmus. evde cok neseliydim disarda cekingendim. ama simdi hem evde de mutsuzum disarda hala cekingenim. ablama karsi alinganligim tuttu o da bana küstü sirf ona alindigim icin. sacma sapan olan ev hayatini bile dert edemiyorum artik . annemle bile gorusmek istiyorum ama gorusmek icimden gelmiyor cunku paranoid bozuklugu var ama kabul etmiyor surekli bunaltiyor kaldigi yeri soylemiyor. nereye gittigini naptigini soylemiyor, surekli seni sucluyor ve ne kadar zor durumda olursan ol istersen acliktan öl 1 tl vermez. tedaviyi kabul etmesini cok isterdim. su an en az bunun kadar istedigim birsey varsa o da hic var olmamis olmaktir. bu dusunceler seyrelmezse psikologa gidecegim yardim almak ayip degil aksine iyilesmenun ilk adimidir.

Cevapla
Zumra 28 Kasım 2017 - 02:36

Merabalar bana yardim edin litfen obsesif saplantili asik oldugumu dusunuyorum

Cevapla
Bediha kilincoglu 29 Kasım 2017 - 00:15

Ben 17 yıldır majör depresyon hastasıyım baya duzelmistim taki kiz kardeşimi kaybettim o zaman tekrar hastalandım son altı aydır hiç iyi değilim bir gün gece evi terk ettim tâbi gece yarısı ailem beni buldu ertesi gün evde bir saldırganlık çok büyük kavga çıkardım camlalari yumruklayarak kirmaya calislistim onlarda beni bulungum şehrin üniversite hastanesine götürdüler zorla ben hastanedeki tüm tedaviyi ret ettim eve geldim bir kutu ilacı içtim ve hiç bir yan etki göstermedi şu anda tedavi görüyorum dr görüşmeyi daha yakın bir zamana aldı ben bu hayattan çok yoruldum insan çok sevdiği kişiyi kaybedince hayat da bitiyor

Cevapla
Dilek 02 Aralık 2017 - 22:48

Ben lise son sınıf öğrencisiyim. Senelerdir hayatımda bir mucize olsun istiyorum mutlu olmak için , istediğim şeyi yapmak istiyorum . Tek yapabildiğim ise akrabalarımın istedikleri . Sanki at yarışındaymış gibi değersiz hissediyorum. Ders yüzünden arkadaşlarımı kaybettim , unudumu kaybettim. Ailem istiyor diye okumak zorundayım. Halbuki asla mühendis falan olmak istemiyorum . Bende hayatı yaşamak istiyorum gülmek istiyorum eğlenmek istiyorum . 10 senedir çalışmaktan ellerim nasır tuttu ama bunu yapmazsam çevremce dışlanacakmışım gibi hissediyorum . İnsanlarla sohbet ettiğim zaman herkes beni garipsiyor ve kimse beni önemsemiyor . Kendimi o kadar değersiz hissediyorum ki son zamanlarda hayal kurarak ayakta durabiliyorum . Keşke şu kızın yerinde olsaydım , ne güzel yanında arkadaşları da var gülüyor . Diyip duruyodum kendi kendime. Ağlamaktan gözümde yaş kalmadı artık . Saçlarım döküldü sıfıra vurmak zorunda kaldım . İçimden hep yarın başka olacak diyorum ama yarın hep aynı . Hala umutsuz ve mutsuzum

Cevapla
Satı 17 Aralık 2017 - 03:35

Benim erkek kardeşim önceden çok iyi bir çocuktu kız kaçırdı evlendi işte hiç çalışmamıştı lise biter bitmez evlendi önceden hep serbest yaşıyordu hiç kisitlanmiyordu bu aralar hiç iyi değil sürekli babamdan korkuyor babam beni oldurecek diyor ağlıyor ne olduğunu bilmiyorum çok korkuyorum hastaneye yatirdilar ama paralı diye babam çıkartmak istiyor çok korkuyorum kardeşime bir şey olacak diye sürekli hayal kuruyor gibi konuşuyor yok müzik aleti alacakmis zengin olacakmış ev alacakmis mutlu olacakmış babam uzak olunca onu seviyor ama babamı görünce korkuyor babam da ona iyi davranmiyor sürekli azarliyor bağırıyor neden bu duruma gelmiş olabilir sebep ne olabilir pazartesi demiş doktor sonuçlara bakarim ne olduğunu soylerim ben çok korkuyorum kardeşim için endişeleniyor um ne olur yardımcı olun huzurunuzda kalmadı altı kardeşiz hepsi küçük okuyorlar lütfen yardımcı olur musunuz ne yapacağımi da bilmiyorum

Cevapla
Büşra 17 Aralık 2017 - 20:21

Ben 14 yaşındayım en ufak bir şeyde kendime ve çevreme zarar veriyorum ağlıyorum tırnaklarım la kendimi parçalıyorum eşyaları kırıp döküyorum bağırıyorum ama annem ve babama hiç bir şekilde kendimi duyuramıyorum en mutlu olacağım anda bile hep mutsuzum ben kendimin psikikolog a ihtiyacım olduğunu düşünüyorum ama kimsenin beni tınlamayacağını biliyorum bazen intihar etmek için yollar arıyorum son zamanda yüksek olan notlarım çok düştü ailem beni hep notlarım dan dolayı küçümsüyor beni cezalandırıyorlar babam ise her kararıma karşı çıkıyor beni dinlemeden bana hep bağırıp çağırıyor ama ben onları çok seviyorum beni hep başkaları ile kıyaslıyorlar lütfen yalvarırım yardım edin ne yapmalıyım aileme psikolog a ihtiyacım olduğunu söylemelimiyim kendimi boşlukta buluyorum gece rüyalarımda sık sık uyanıyorum ve çok fazla kilo aldım 56 kiloyum 163 boyundayım sizce ne yapmalıyım bunu gördüğünüzde lütfen bana cevap verin kendimi çok darda hissediyorum 🙁

Cevapla
beste 27 Aralık 2017 - 07:24

uzun bir süre ilaç kullandım ama ilaç kullanmak istemediğimden kaynaklı bıraktım 3 aydır kullanmıyorum ailem halen daha kullanıyorum diye biliyor ve bitik bir haldeyim şuan test sonunda şiddetli depresyon geçiriyorsunuz çıktı şuan ne yapmam gerekiyor bilmiyorum lüfen yardımcı olun.

Cevapla
Dervis 11 Ocak 2018 - 05:05

Ş Ş akili olunuz günlük sosyal aleminizden bu hale geldiniz ruhunuz yorgun vücudunuzu çok zor isler yaptıran ruhunuz dinlesin akilanacksiniz

Cevapla
Aylin 14 Ocak 2018 - 03:53

Merhaba 27 yasındayım 2 yıldır evliyim severek evlendim.Çok küçük yaşta annemi kaybettim babam hiç sahip çıkmadı ananem büyüttü ablamla beni zaten başkada kimsemiz yok diyebilirim ablam uzakta okuyordu tek başımda büyüdüm diyebilirim babam hep yoktu çünkü okumadımda ergenlik dönemini ağır geçirdim ölümden dolayı hep bir eziklik kaldı üstümde özgüvenim hiç bir zaman tam olmadı ama büyüdükçe daha iyi oldu tabi.Eşimle uzun yıllar flört ettik sonra evlendik.Ama maddi durumumuz pek yok hep kıt kanaat geçiniyoruz pek arkadasımda yok gidip gelebileceğim hep evdeyim pek bir yerede gidemiyoruz maddi durumdan dolayı çalışmıyorum evdeyim.Eşimin kendi dünyası var bazen hiç sohbet etmeden saatlerce aynı odada oturabiliyoruz maçları var oyunları var falan aslında çok iyidir ama bazen ne kadar yanlız oldugumu anlamıyor bende biraz içime kapanık oldugun için hiç bir şey demiyorum durduk yere surat asıyorum mesela.Suanda ağlıyorum mesela sebepsizce ağlarım var içimde sebebini bilmediğim bir acı var hep.2 3 tane sevdiğim insan var onların ölüm korkusunu yasıyırum hep onlarada bir şey olursa naparım düşüncesi var hep nebiliyim böyle işte çokta duygusalım içimdeki o cocugu hiç büyütemedim hiç

Cevapla
Aslı 20 Ocak 2018 - 17:59

Kendimi ise yaramaz hissediyorum bi iyiyim bi kötü yorgun halsiz uykusuz

Cevapla
eza 22 Ocak 2018 - 20:46

18 yaşıma daha yeni girdim. çok mutsuzum bu sene üniversite sınavım var yapayacamı düşünüyorum bir yandanda babam tarafında baskı altındayım beni bogsa rahatlamaz çalışmadıgımı ve cabalamadıgımı soyluyor küçük kardeşşim 12 yaşında erkek o dodgundan beri beni hiç sevmedi beni hep dışladı o onunla oyun oynarken ben onları izlerdim bana hiç oyle gulmemişti uzun zamandır benide sevmesini istiyordum onun gozune girmek istiyordum ama gulmuyordu ona guldugu gibi aferim derdi sadece şimdiyse benden iğrenir gibi bakıyor beni seviyor belki ama bunu asla hissettirmiyor babamdan korkuyorum ondan defalarca dayak yedim ama ertesi gun bişey olmamış gibi davrandım hep kendime yüzsüz derdim o yuzden babam beni küçük oglunu sevdigi gibi sevmedi asla

Cevapla
Hüseyin 28 Mart 2018 - 15:47

Benim Ailem bile merak etmiyor 🙁

Cevapla
Hüseyin 28 Mart 2018 - 15:48

Benim Ailem bile merak etmiyor 🙁
Söylesem inanmazlar

Cevapla
isimsiz 17 Aralık 2019 - 00:51

konuşmak isterseniz elimden geldiğince dinler ve konuşurum. yani yanlış anlamayın psikolog değilim ama insanın sorunlarını paylaşması bile onu belli derece rahatlatıyor bunu biliyorum. teste gelince büyük ölçüde doğru aynı testi benim psikiyatristler yapmıştı bana. o da ağır depresyonda olduğunu felan filan söylemişti antidepresan bile verdi ama cidden bi ise yaramiyor. yalnızca kendime zarar vermeyi kestim büyük bir oranda o da ilacın verdiği yorgunluk ve uyuşukluk hissinden dolayi

Cevapla

Yorumunuzu Bekliyoruz !